شوش

شوش شهري است با ۵٫۶ كيلومتر مربع مساحت در ۱۱۵ كيلومتري شمال غربي اهواز بين ۳۲ درجه و ۲ دقيقهٔ عرض شمالي و ۴۷ درجه و ۱ دقيقهٔ طول شرقي نسبت به نصف‌النهار گرينويچ قرار دارد. بلندي شهر شوش از سطح دريا ۸۷ متر و فاصلهٔ هوايي تا تهران ۴۷۹ كيلومتر است. فاصلهٔ زميني شوش تا تهران ۷۶۶ كيلومتر، تا اهواز ۱۱۵ كيلومتر، تا دزفول ۲۴ و تا انديمشك ۳۸ كيلومتر است. حدود ۱۳۲۹ هـ. ش به مركز بخش تبديل شد.

شهر باستاني شوش از مراكز تمدن قديم، از معروفترين شهرهاي دنيا، پايتخت چند هزار سالهٔ مملكت عيلام[و ۱] و همچنين پايتخت زمستاني امپراطوري هخامنشي[و ۲] بوده‌است. حمزه اصفهاني شوش را چنين توصيف نموده: شوش به معني شهر زيبا، باصفا، خوب و لطيف. در تورات[و ۳] و در قاموس موسي دربارهٔ شوش آمده‌است: شوشن يا شوشان در عبري[و ۴] زنبق بوده، در يونان سوسناي مي‌گفتند و نامهاي ديگرش «سوسا» «سوس» بوده، قسمت بزرگي از ولايت شوش و عيلام را هم «سوسيانا» يا «سوزيانا» مي‌گفتند. شوش يا شوشن نام همه گياهان تيره سنبل و زنبق و نرگس و اسپرغم به شمار مي‌رود. شوش در قرون وسطي[و ۵] آباد و مركزي بزرگ براي خوزستان بوده‌است كه در آن روزگار چندين شهر، آبادي و حومه داشته و در آن شهر قلعه‌اي محكم و قديمي، بازارهايي با شكوه و مسجدي با ستونهاي گرد وجود داشته‌اند. اين شهر به داشتن منسوجات ابريشمي خام، ترنج، انار و نيشكر معروف بوده‌است. آرامگاه دانيال نبي[و ۶] در شهر شوش واقع گرديده‌است. شوش در دوره اسلامي نيز مدتها از شهرهاي پرجمعيت و پررونق بود، هنگامي كه مركز خوزستان به اهواز منتقل شد شوش كم‌كم‌اهميت خود را از دست داد. در طبقات پايين‌تر اين شهر آثاري بدست آمده كه باستان شناسان آنها را مربوط به ۸ هزار سال پيش مي‌دانند.

شوش شهري است با ۵٫۶ كيلومتر مربع مساحت در ۱۱۵ كيلومتري شمال غربي اهواز بين ۳۲ درجه و ۲ دقيقهٔ عرض شمالي و ۴۷ درجه و ۱ دقيقهٔ طول شرقي نسبت به نصف‌النهار گرينويچ قرار دارد. بلندي شهر شوش از سطح دريا ۸۷ متر و فاصلهٔ هوايي تا تهران ۴۷۹ كيلومتر است. فاصلهٔ زميني شوش تا تهران ۷۶۶ كيلومتر، تا اهواز ۱۱۵ كيلومتر، تا دزفول ۲۴ و تا انديمشك ۳۸ كيلومتر است. حدود ۱۳۲۹ هـ. ش به مركز بخش تبديل شد.

شهر باستاني شوش از مراكز تمدن قديم، از معروفترين شهرهاي دنيا، پايتخت چند هزار سالهٔ مملكت عيلام[و ۱] و همچنين پايتخت زمستاني امپراطوري هخامنشي[و ۲] بوده‌است. حمزه اصفهاني شوش را چنين توصيف نموده: شوش به معني شهر زيبا، باصفا، خوب و لطيف. در تورات[و ۳] و در قاموس موسي دربارهٔ شوش آمده‌است: شوشن يا شوشان در عبري[و ۴] زنبق بوده، در يونان سوسناي مي‌گفتند و نامهاي ديگرش «سوسا» «سوس» بوده، قسمت بزرگي از ولايت شوش و عيلام را هم «سوسيانا» يا «سوزيانا» مي‌گفتند. شوش يا شوشن نام همه گياهان تيره سنبل و زنبق و نرگس و اسپرغم به شمار مي‌رود. شوش در قرون وسطي[و ۵] آباد و مركزي بزرگ براي خوزستان بوده‌است كه در آن روزگار چندين شهر، آبادي و حومه داشته و در آن شهر قلعه‌اي محكم و قديمي، بازارهايي با شكوه و مسجدي با ستونهاي گرد وجود داشته‌اند. اين شهر به داشتن منسوجات ابريشمي خام، ترنج، انار و نيشكر معروف بوده‌است. آرامگاه دانيال نبي[و ۶] در شهر شوش واقع گرديده‌است. شوش در دوره اسلامي نيز مدتها از شهرهاي پرجمعيت و پررونق بود، هنگامي كه مركز خوزستان به اهواز منتقل شد شوش كم‌كم‌اهميت خود را از دست داد. در طبقات پايين‌تر اين شهر آثاري بدست آمده كه باستان شناسان آنها را مربوط به ۸ هزار سال پيش مي‌دانند.